Statement MoJ
Statement
Oświadczenie w sprawie uchwały Sądu Najwyższego
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r. Jest nieskuteczna. Zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa. Narusza to art. 179, art. 180 ust. 1 i art. 10 Konstytucji RP. Wbrew obowiązującym przepisom ustawowym Sąd Najwyższy podjął uchwałę w postępowaniu dotyczącym zakwestionowania statusu sędziów powołanych z udziałem obecnej Krajowej Rady Sądownictwa (KRS).
W przypadku niemieckiej lub francuskiej wersji dokumentu przewiń na dół strony.
Postępowanie to zostało zawieszone ustawą w dniu 22 stycznia 2020 r. Po wszczęciu sporu kompetencyjnego między Sądem Najwyższym a Sejmem i Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej przed Trybunałem Konstytucyjnym. Przed orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego nie można podejmować żadnych działań w danej sprawie. Uchwała Sądu Najwyższego jest zatem nieważna z mocy prawa.
Zgodnie z ustawą o organizacji Trybunału Konstytucyjnego i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w przypadku wszczęcia sporu kompetencyjnego postępowanie przed Sądem Najwyższym jest zawieszone przez prawo. Wszystkie działania sądu podczas zawieszenia są nieważne. Przed orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego nie można podejmować żadnych działań w danej sprawie. Stronie sporu nie wolno samodzielnie oceniać, czy spór rzeczywiście miał miejsce. Zgodnie z Konstytucją prawo to przysługuje wyłącznie Trybunałowi Konstytucyjnemu.
Istotą takiego sporu jest to, że żaden sąd nie może badać, nie mówiąc już o kwestionowaniu nominacji sędziowskich lub działaniach, które regulują status sędziów i sposób wyboru kandydatów. Dlatego też Sąd Najwyższy nie może naruszać kompetencji Krajowej Rady Sądownictwa, Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ani Sejmu, a zgodnie z tą linią nawet kompetencji samego Trybunału Konstytucyjnego, który już zajmował się sprawa Krajowej Rady Sądownictwa i uznała, że obecne brzmienie ustawy jest zgodne z Konstytucją.
Zawieszenie postępowania przed Sądem Najwyższym było również konieczne, ponieważ przed Trybunałem Konstytucyjnym toczy się sprawa dotycząca przepisu Kodeksu postępowania cywilnego, do którego odnosi się uchwała (tj. Art. 379 ust. 4 Kodeksu postępowania cywilnego) .
Uchwała podjęta przez trzy izby Sądu Najwyższego jest niezgodna z prawem i jako taka nie wywołuje skutków prawnych. Sąd Najwyższy nie jest uprawniony do badania i oceny, czy fakt, że sędzia powołany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa po 2018 r. Zasiada w sądzie powszechnym, sądzie wojskowym lub Sądzie Najwyższym, unieważnia postępowanie . W związku z tym żaden organ, w tym sądowy, nie może kwestionować mianowania i inwestowania sędziego.
Ponadto po wejściu w życie ustawy z dnia 20 grudnia 2019 r. O gwarantowaniu porządku konstytucyjnego w wymiarze sprawiedliwości i usprawnieniu pracy sądów, rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego stanie się jeszcze bardziej nieistotne. Rzeczywiście nowa ustawa eliminuje ostatnie wątpliwości co do możliwości zakwestionowania statusu sędziów mianowanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Stwierdza niedopuszczalność takich działań, zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego i Trybunału Konstytucyjnego.
Źródło:
Biuro Komunikacji i Promocji
Ministerstwo Sprawiedliwości